Šezdesetih godina se u hrvatskoj arhitekturi i umjetnosti javljaju nove tendencije. Određene su kreativnom evolucijom i stanovitim odmakom od tradicije moderne. Paralelno s tim počinje proces planiranja i izgradnje turističke infrastrukture, poglavito velikih hotela na jadranskoj obali.

Prvi projekti nastaju u vrijeme ograničene ekonomske razvijenosti tadašnjeg društva. Naglasak je na funkciji i racionalnosti, a u oblikovanju prevladavaju kutijaste forme, često bez ikakvog odnosa prema okolini u kojoj nastaju. Tek će kasnija izgradnja hotela pokušati kroz strukturalistički pristup i oblikovanje uspostaviti kvalitetniji odnos s prirodom i okolinom.